Vandaag staat de laatste trekking van onze reis op ons programma. We hebben net even meer dan 11 km weg te werken. Een goede start van vandaag kent dan ook een stevig ontbijt met pancakes en gebakken eieren.

Om 8:30 uur staat onze gids Quoc al bij de receptie op ons te wachten. We lopen wederom langs het huis van Quoc, hij wordt vriendelijk begroet door ondermeer zijn twee honden. Grappig dat de honden een tijdje met ons blijven meelopen maar het kost ons enige moeite om de honden terug naar huis te sturen. Het liefst lopen ze met ons mee.

Onderweg komen we diverse scooters tegen met allerlei verschillende belading. Deze "oudijzer-man" spant toch wel de kroon! Als je inzoomt op de foto zie je zelfs een deel van een oude kruiwagen zitten. En dat past allemaal achterop z'n motorbike!

Nadat we het dorp gepasseerd hebben gaan we de bergen in. We hebben een lange klim voor de boeg. Het is warm, warm en nog eens warm, de zuchtjes wind zijn op één hand te tellen. Na een dik uur zie ik er uit alsof ik in de sloot gevallen ben. Al mijn kleding is zeiknat van het zweet, om het maar even op z'n Hollands uit te drukken. Voor Ineke is het niet veel anders.

Als we eenmaal het hoogste punt van onze route bereikt hebben, rusten we uit bij een in aanbouw zijnde boerderij. De mensen nodigen ons gastvrij uit om in de schaduw en onder de woning aan tafel plaats te nemen. Deze gastvrijheid is echt wel kenmerkend voor Vietnam.

We lopen verder en komen in het dorp aan waar we lunchen bij mensen thuis. Hun dochter Anna vraagt nogal wat aandacht en is erg aanhankelijk. We krijgen weer een enorme maaltijd geserveerd. Dit voelt wel erg ongemakkelijk aan want we eten niet eens een derde van wat er op tafel wordt gezet.

Na de lunch lopen we naar de enorme grot die met natuurlijk licht wordt uitgelicht. Fototechnisch een fikse uitdaging om deze grot vast te leggen vanwege de enorme contrasten tussen donker en licht én de enorme omvang van de grot.

Ineke loopt samen met de gids de grot in waarbij ze nog zo'n 40 meter moeten afdalen. Aangezien er veel vleermuizen in deze grot wonen mag de rotswand niet aangeraakt worden. Voor je het weet veroorzaak je zo maar weer een wereldwijde epidemie.

Na de grot lopen we terug naar het dorpje om de laatste steile helling van één kilometer te overwinnen. Bezweet en enigszins versleten komen we boven aan. De gids regelt een taxi om ons op te halen en naar ons hotel terug te brengen. Dan is het tijd om te douchen, zwemmen en vooral uit te rusten!

Er is een grote groep Fransen gearriveerd in het hotel. In het restaurant staat een lange tafel om deze gasten te ontvangen. Bij het diner wordt -waarschijnlijk speciaal voor deze luidruchtige groep Fransen- een culturele avond georganiseerd met muiziek en dans. Het begin is leuk maar als de Fransen moeten gaan meedansen, laten wij dit volksvermaak voor wat het is...

Morgen geen blog, we hebben dan in de ochtend niets anders te doen dan niets en in de middag rijden we terug naar Hanoi.