We doen het vandaag lekker rustig aan. Rustig wakker worden, ontbijten en dan gezellig Hanoi in. Op het programma staat niets anders dan een bezoek aan de Tempel van de schildpad (Ngoc Son Tempel) in het Haon Kiem Lake.
Buiten is het is wel meer dan lekker warm, met gemak tikken we de 30º C aan. In een mum van tijd druipt het klamme zweet van ons af. Het is natuurlijk niet zo slim dat we in de volle zon gaan lopen. Vanaf nu lopen we op straat van schaduw naar schaduw.
Voordat we de brug naar de tempel oplopen, zien we aan de overkant van de straat een groep 3-jarige peuters die met een vietnamees T-shirt voor het standbeeld van één van de leiders van Vietnam moeten poseren. De juffen hebben de grootste moeite om de kinderen in de juiste houding te krijgen én te houden!
We doen een rondje rondom de tempel. Het is nog lekker rustig in het tempelcomplexje. Binnen zijn er diverse altaren waar veel eten geofferd wordt. We mogen vanzelfsprekend binnen niet fotograferen.
Langs de westoever lopen we in de schaduw -met een verkoelend briesje- langs het meer. Het met bloemen aangelegde park wordt keurig onderhoud door een groep tuinmannen en -vrouwen.
We steken een drukke weg over om terug richting ons hotel te lopen. In de Old Quarter drinken we op de hoek van de straat een kopje koffie en thee. Ineke besteld iets van appel thee. Het lijkt meer op een glas hete appelsap dan op thee. Suiker is wel een dingetje hier, daar wordt rijkelijk mee “gestrooid”.
We zitten heerlijk op een kruispunt van twee drukke straten. Er komt van alles langs op de fiets, te voet en in de auto. Een schoenpoetser probeert Ineke te verleiden om haar sportschoenen te poetsen, kansloze actie hoor. Een dame met een soort van Kruidvat op haar rug wil graag nagelknippers, haarspelden en dergelijke andere meuk aan ons te verkopen. De koffie was overigens meer dan voortreffelijk hoor!
Terug in het hotel wordt het tijd om af te koelen en om even te genieten van een korte Power Nap. Het is natuurlijk niet vreemd dat we onze jetlag nog niet geheel verwerkt hebben.
Lunchen doen we vandaag op straat. Eén van de eettentjes van gisteravond heeft lekkere broodjes, banh my, met kip en daar hebben we best wel zin in.
Rond half drie worden we opgehaald door Chef Duyen voor een kook-workshop. Allereerst gaan we op de markt groente en vlees halen voor de gerechten van vanavond. Op het menu staat voor Caramel Pork, Banana Flower Salad met garnalen, Fried Spring Rolls, Dipping sauce en Sweet Cococunut Soup with Taro. Uiteraard wordt dit geserveerd met sticky rice.
Het is wel even wennen om op de markt een stuk vlees op straat -ongekoeld maar liggend n de schaduw- te kopen. Zolang je het maar thuis direct bereidt, komt het allemaal goed.
We krijgen van alles te horen over de lokale groenten en kruiden, en dat zijn er nogal wat. We zien ook dat er kippen en eenden te koop zijn, deze moeten alleen nog even geslacht en schoon gemaakt worden, en dat gebeurt allemaal “live” op de markt!.
Bij Duyen thuis aangekomen krijgen we een schort om en kunnen we gelijk aan de slag. We moeten een heleboel groenten heel dun snijden en het snijden van de bloembladen van de bananenplant is helemaal ingewikkeld. Dit snijden moet heel snel gebeuren en daarna in snel in het citroenwater gelegd worden zodat het niet zwart kleurt.
Het maken (oprollen) van de spring rolls lijkt makkelijker dan is het maar het is ons uiteindelijk allemaal gelukt. Na een dikke twee uur in de keuken te hebben staan voorbereiden, bakken en snijden zijn we klaar. O ja … er wordt niet alleen met stokjes gegeten, ook het bakken van vlees, groente en de spring rolls gebeurt met stokjes, dus geen Hollandse pollepels hier.
We eten met de hele familie van Duyen. Haar Amerikaanse man en haar twee zoons spreken Engels. Moeder en zus niet en dan is een gesprek voeren niet echt eenvoudig. We genieten heerlijk van onze zelfgemaakte gerechten. De gestoomde aal laten we maar even links liggen, Ineke heeft het wel geprobeerd maar “not her piece of cake”.
Nog een leuk feitje… in de keuken hangt een foto van haar met bekende Master Chef’s waaronder Gordon Ramsay!
Jullie zijn nog maar nauwelijks vertrokken en hebben al zoveel beleefd en ondernomen. Eten van de straat lijkt ons nogal riskant. Gelukkig hebben jullie de streetfoodtrip overleefd. Wat leuk een kookworkshop! Zo te zien doet Matthijs heel geconcentreerd zijn uiterste best……
Heerlijk al die kookevenementen. Je zou er honger van krijgen. Aal, Slakken en Wormen… Jullie telefoontje viel in goede aarde. Vandaag is Piet met de eerste kuur begonnen.
Veel lieve groeten P en W